Gitmeseniz olmaz mı? Yürüsek yine sokaklarda. Kaybetsem ben yolu. Dirensek geçen dakikalara.
Siz hani uçağı bekliyorsunuz ya, ben beklemiyorum. Keşke gelmese diyorum.
Öyle uzun zamandır kimseyle yürüyemedim ki bu yoldan.
Öyle uzun zaman oldu ki kimseye hadi benimle gel diyemeyeli. Hadi gel diyen hiç olmadı zaten.
Zaten bir kimse neden bana hadi gel desin ki. Ben nasıl derim ki gel diye.
Deliymiş gibi yaparım ben de yalnızlığım anlaşılmasın diye. Kendimden soyutlarım kendimi mesela, kendim olursam aynadan kendimi saklayamam diye.
Dur bakayım saat kaç olmuş. Daha var gitmenize. Benden sıkılıp gitmezsiniz değil mi erkenden? Sokaklarda kaybolmadık hem aslında. Ben alır getiririm ne isterseniz. Ben biliyorum aslında bu sokakları. Bu sokaklarda yalnız dolaşmayı biliyorum. Bu sokaklarda yalnız dolaşmak zorunda kalmayı biliyorum.
Vakit geçti sanırım. Belki bir daha gelirsiniz. Belki beni özlersiniz. Özlersiniz değil mi? Elbet özlersiniz.
Vedalaşmayı sevmiyorum ama birinin bana el sallamasını bile çok özlemişim. İnsanın hayatta vedalaşabileceği birilerinin olması çok güzelmiş.
Ben şimdi çok eğlenirim. Siz gidin. Yalnız değilim ki ben zaten. Sadece biraz deliyim. Çok az. Ben sadece, konuştuklarım hep geri dönüyor diye kendi kendime konuşuyorum.
Güle güle gidin. Benim biraz yalnız kalıp dinlenmeye ihtiyacım var.
"seni anlıyorum"vicdan mastürbasyonudur aslında empati de öyle psikanilizin zır zavatı,freud ötekileşti diye başkalarını anlamaya çalıştı diye bi masa muhabbetide ben uydururum:)algılamak yaşantıdır be aga bilmeden hissetmeden yalnızlığı ne bilecekler neyse ya onlar varsın yaşamasın yalnızlığı demet akalın,halı saha,cumartesi geceleri..algılarına sağlık iyi yazı ;)
YanıtlaSil